Ouzoud waterfall n Strzemiński

Few words about art

On the first tutorial we talked with Johnathan about the assumptions, plans and expectations for the course and my plans. It was a good conversation, and inspiring. It’s good to be among one’s own… A good conversation at the right level of abstraction… Such meetings make one aware of things one supposedly knows about, somewhere they circulate but have not been named exactly, realized fully. It takes a person to voice them. I mentioned the joy of creation, a similar state of oneness with the world that I felt when visiting the Ouzoud waterfall (110m) in Morocco. It was a great spiritual experience for me. There are moments when I feel similarly, in front of the “canvas”.

We talked about goals, about the search, about the meaning. I was reminded of the film about Wladyslaw Strzeminski “Afterimage” by A. Wajda – it’s a feature film, but there are important sentences which I will quote here:

– Minister, perhaps first let’s pose the question of what a work of art is. For me, a work of art is a specific form, not flat realism. I have always said that I will fight for a model of art as appropriate to the era as possible because art is a laboratory of forms. The only people who count on art are those who turn the way for new forms. New art should demand recognition not for usefulness, but for superiority. And what I see now is a drive to lose the boundary between art and politics. And worse, it is becoming the interest of one group.

And the second quote:

Good morning Mr. Professor, good morning… Professor these are our paintings, for a student exhibition in Inka. That’s the only place they wanted to exhibit us, but what do you think of them?
– Any choice is good because it is yours. To find your way, don’t paint like Mondrian, because he’s already done it. Even Mondrian should not paint like Mondrian. Don’t even paint like Strzeminski.
– Even let Strzeminski not paint like Strzeminski.
– And here you are right.
– The professor was Malevich’s assistant. After all, he must have realized that these abstractions would be incomprehensible to people. (???)
– Malevich locked himself in combinations of geometric forms (???). You can admire all these works, but only reject them and look for a new form of expression.
– But how to find it?
– The choice is always yours. In art and in love you can only give what you have.

Reflection:
I work so far, do what I have to (want to) do, research what I have to (want to) research. Success seems not to walk hand in hand with art. Art is an experiment, chalenge, amazing advantare, it’s also wandering, returns, frustrations… It’s a song first heard on the radio.

Source:

Władysław Strzemiński
1893—1952
https://culture.pl/en/artist/wladyslaw-strzeminski

Afterimage (Powidoki) A. Wajda, 2016 https://en.wikipedia.org/wiki/Afterimage_(film)

Ouzoud Falls
https://en.wikipedia.org/wiki/Ouzoud_Falls

Drawing
https://mateuszbeznic.com/digital-luctuation-drawing-class/

******

Rozmawialismy z Johnatanem o zalożeniach, planach i oczekiwaniach względem kursu oraz moich planach. To była dobra rozmowa, inspirująca. Dobrze być się wśród swoich… Dobra rozmowa na odpowiednim poziomie abstrakcji… Takie spotkania uświadamiają rzeczy o których się niby wie, gdzieś one krążą ale nie zostały dokładnie nazwane, uświadomione w pełni. Potrzeba osoby która je wypowie. Wspomniałem o radości tworzenia, o podobnym stanie jedności ze światem którą poczułem odwiedzając wodospad Ouzoud (110m) w Maroku. Było to dla mnie wielkie duchowe przeżycie. Są momenty kiedy czuję się podobnie, przed „płótnem”.

Rozmawawilaiśmy o celach, o poszukiwaniu, o sensie. Przypomniał mi się film o Władysławie Strzemińskim „Powidoki” A. Wajdy – to film fabularny jednak padają tam ważne zdania które tu przytoczę:

– Panie Ministrze, może najpierw postawmy pytanie, czym jest dzieło sztuki. Dla mnie dzieło sztuki jest określoną formą, a nie płaskim realizmem. Zawsze powtarzałem, że będę walczył o model sztuki jak najbardziej odpowiedni dla danej epoki, bo sztuka to laboratorium form. W sztuce liczą się tylko ci, co turują drogę nowym formom. Nowa sztuka powinna domagać się uznania nie za pożyteczność, lecz za wyższość. A widzę, że teraz dąży się do zatracenia granicy między sztuką a polityką. I co gorsza, staje się to interesem jednej grupy.

Oraz drugi cytat:

Dzień dobry panie profesorze, dzien dobry… Profesorze to są nasze obrazy, na studencką wystawę w Ince. Tylko tam nas chcieli wystawić, ale co pan o nich sądzi?

– Każdy wybór jest dobry, bo jest wasz. Żeby znaleźć swoją drogę, nie malujcie jak Mondrian, bo on już to zrobił. Nawet Mondrian niech nie maluje jak Mondrian. Nawet nie malujcie jak Strzemiński.
– Nawet niech Strzemiński nie maluje jak Strzemiński.
– I tu ma pan rację.
– Profesorze, profesor był asystentem Malewicza. Przecież on sobie musiał zdawać sprawę, że te abstrakcje będą niezrozumiałe dla ludzi. (???)
– Malewicz zamknął się w kombinacjach form geometrycznych (???). Możecie te wszystkie dzieła podziwiać, ale tylko po to, by je odrzucić i szukać nowej formy wyrazu.
– Ale jak ją znaleźć?
– Wybór zawsze należy do was. W sztuce i w miłości można dać tylko to, co się ma.

Refleksja:
Pracuję jak dotąd, robię co mam do zrobienia, badać co mam do zbadania. Sukces wydaje się nie chodzić pod rekę ze sztuką. Sztuka to eksperyment, wyzwanie, niezwykła przygoda, to również błądzenie, powroty, frustracje… To piosenka pierwszy raz słyszana w radio.


Posted

in

by

Tags:

Comments

Leave a Reply